Een Welverdiende Pluim

Deze pluim op de hoed is voor de chauffeur van bus 17 richting, Centraal Station, Brouwersvliet, gisteravond (zaterdag 25 april) tussen 20.10 en 20.20 uur. Hij verrichtte namelijk een goede daad.

Een jongedame genaamd Simha Chardon was bezig aan haar dagelijkse wandeling. Ze wilde dit keer een grote wandeling maken, want de laatste dagen waren nogal stresserend geweest: haar konijn, Popom, was ziek geweest, maar nu ging het een beter. Popom had goed gegeten, en huppelde vrolijk rond. Maar toen … Ik laat haar zelf aan het woord:

“… plots belt mijn moeder dat popom zeer zeer onwel is ...en ik heb geen enkele mogelijkheid om snel terug naar huis te gaan: mijn fiets staat in de garage en mijn moeder kan me niet komen oppikken, want Popom heeft verzorging nodig. Ik huil van ellende en begin te rennen, te rennen…”

“Onderweg zag ik een bus … uit de hemel gezonden … maar ik was te ver van de halte. Ik bleef rennen en huilen en zwaaide naar de buschauffeur, in de hoop dat hij zou blijven wachten. Hij reed voorbij en stopte aan de halte … en toen sprong het licht op groen maar hij bleef op me wachten … die man weet niet wat voor een goede daad hij heeft verricht.”

“Ik kon niet tot bij de chauffeur komen om hem te bedanken, omdat in de bus een koord was gespannen. Ik zette mijn masker op en kon mijn ademhaling na een paar luide snikken weer min of meer onder controle krijgen. Ik wou dat ik hem had kunnen zeggen wat zijn geste voor me betekende…”

Wat gisteren niet kon worden gezegd, zeggen we dus maar langs deze weg: BEDANKT.

Popom is inmiddels overleden, maar dankzij deze goede daad kon Simha haar konijn nog één keer persoonlijk zeggen hoeveel ze van haar hield en altijd van haar zal blijven houden. Ik denk dat Popom het heeft begrepen, ze was een zeer slim konijn. 

R.I.P. Popom