De brombeer uit het braambos



Als Nederlanders een brombeer tegenkomen in het bos, zijn ze bang om te worden opgegeten. Denen zijn Vikingen en voor de duvel niet bang, dus zeker niet voor een brombeer. Voor hen is een brombær een delicatesse. Het is namelijk een braambes, een donkerblauwe vrucht die vers kan worden gegeten en  vaak in bramenjam wordt verwerkt. Een beer is voor een Deen een bjørn, een brommende beer een grusende bjørn. Maar ... hoe noemen Denen een menselijke brombeer, zo'n vervelende knorrepot, iezegrim of mopperkont die op alles en iedereen wat heeft aan te merken? Zo iemand heet in het Deens een brokkehoved. Een bromfiets bromt volgens de Denen niet, want hij wordt door hen een knallert genoemd. Die gekke Denen toch ...

brombær

                * sort, hindbærlignende frugt fra brombærbusken
bjørn

                * stort rovdyr med en tyk, langhåret pels og store labber med skarpe kløer
                EKSEMPLER:  stærk som en bjørn

Veel beren zijn groot en woest (een beer van een vent is geen kleine jongen) en maken in dierentuinen onder verzorgers meer slachtoffers dan leeuwen of tijgers. Tijdens de historische overwintering op Nova Zembla hadden de nationale helden Willem Barendtz en Jacob Van Heemskerck tijdens het bouwen van het Behouden Huys herhaaldelijk af te rekenen met aanvallen van ijsberen; zelfs nadat het huis was voltooid gaven de ijsberen het niet op: één van hen drong zelfs door de schoorsteen naar binnen (*1). Zelfs de zielenpoot onder beren, de reuzenpanda, kan behoorlijk uit zijn slof schieten, zoals te zien is in diverse filmpjes op You Tube en andere video-sharing sites (*2).


Sommige beren zijn echter niet groot en gevaarlijk, maar klein en aaibaar, zeg maar: knuffelbaar.  Knuffelberen zijn per definitie lief en zacht, veel teddy, slechts een vleugje grizzly. Maar onderschat ze niet, ze zijn klein maar dapper, en blijven de hele nacht wakker: Sinds 1902 staan teddybeertjes klaar om kinderen te beschermen tegen de gevaarlijke monsters die zich overdag schuil houden onder het bed en tevoorschijn komen zo gauw moeder het licht heeft uitgedaan. Uit alle gaten en kieren schieten geesten en spoken naar voren, klaar om toe te slaan, maar het teddybeertje weet van geen wijken. Vade reto, Satana! No pasaran!

- Simon 

De Knuffelheer

De meesten van ons groeien op met een knuffel en verlangen later terug naar de tijd dat ze insliepen met een knuffelbeertje tegen hun wang gedrukt. vooral bij vrouwen blijkt dat verlangen groot, dus zoeken ze hun leven lang naar de juiste beer om zich tegenaan te vlijen. Ook bedenken ze de zoetste en wonderlijkste namen om hun vriend of geliefde de indruk te geven dat hij liefste beer ter wereld is. Op die manier lijken sommige beren wel letterlijk op aarde te zijn gezet door Onze Lieve Heer. Een vriendin liet me namelijk het volgende weten:

 "ik heb een uniek lievebeersbeestje; daar bestaat er maar ééntje van en hij is mijn beste vriend en van mij alleen ..."


Goed, zo is er misschien maar één. Maar is hij nu een lievebeersbeestje, een lievebeerheertje of een lieveheersbeertje
- Simha & Simon  


Noten:



Reacties

Populaire posts